De zoo is opgericht in 1882 en aanvankelijk begonnen als een botanische tuin.
In 1899 is met de feitelijke aanleg van de menagerie gestart met herten en zwijnen.
Het geheel groeide uit tot een plantenverzameling zo’n 20.000 stuks uit 36 bosbouwbedrijven.

Tijdens de oorlogsjaren 39-45 werd een groot gedeelte van de tuin vernield en nagenoeg het gehele dierenbestand gedood.
De wederopbouw vond plaats vanaf 1952 en in de DDR tijd 55-86 vond gestaag de uitbreiding en ontwikkeling plaats van de zoo.
En daarna van 2000-2005 werden de vele gebouwen naar de laatste maatstaven verbouwd en gemoderniseerd.

Het is een ruim aangelegd park in een bosrijke omgeving, 56 ha groot met 1.500 dieren.

De voornaamste fokresultaten met ijsberen maakten de tuin vermaard en verdiende hiermee de coordinatie van de het fokprogramma voor ijsberen wereldwijd.
Men heeft dan ook een groot berencomplex voor ijsberen en Kodiakberen.

Verder heeft men drie apengebouwen, waaronder een met vrije rennen voor  tamarins, capucijnapen en een tweede met wanderoes en  huzaarapen met terassen.
Het derde huist mensapen en is hemelscheiend alhoewel men bezif is en geld inzamelt voor nieuwbouw.
Jammer dat alle dieren nieuwe en ruime verblijven hebben, werkelijk indrukwekkend, en dat de mensapen als laatste in de rij op de wachtlijst staan.

Ook imposant is de rots- en bosformatie voor de sneeuwluipaarden en men moet goed zoeken wil men ze tussen het groen en de rotsen ontwaren.
Zo ook voor de leeuwen, cheetahs en jagoears die op wijde terrassen zitten.
Een zeer grote groep mandrils bevolken een grote koepelkooi.

Maar al met al toch een ruime mooie en interessante tuin.