De zoo van Basel is ontstaan in 1874 uit een toenmalig park voor inheemse dieren.
Al in de jaren 60 was de tuin uitgegroeid tot een van de modernste internationale zoos van Europa, mede dankzij de vingdingrijkheid van de Zwitsers,
die het bedrijfsleven wisten te interesseren en betrekken bij de dierentuin.
Dit schepte vele mogelijkheden en tot diep in de jaren 70 ontwikkelde de tuin zich met forse schreden.
Er vond uitbreiding plaats aan de andere zijde van de spoorlijn en
de doorgang middels een tunnel gaf toegang tot dit gedeelte.

Destijds was het apenhuis modern en toonaangevend. Nu denk ik is e.e.a. inmiddels achterhaald en
voldoet niet meer aan de eisen die men tegenwoordig aan het houden van primaten stelt.
Weliswaar zien men overal in de tuin de renovatie en sanering zijn weg vinden, het apenhuis blijft zoals het is, jammer.
In de 60-70 jaren had Basel zeer goede fokresultaten met o.a. de laaglandgorilla.
Men had tevens een grote verscheidenheid aan zeer zeldzame primaten, zoals de Doek en Proboscis (Neusaap) en hield deze in grote groepen, echter tegenwoordig zijn deze verdwenen.

Ook was Basel één van de weinige tuinen, buiten de USA, die Afrikaanse olifanten hield en er mee fokte.

Toch blijft Basel aantrekkelijk, gelegen in het hart van het zeer drukke Basel, en vormt een oase van rust, maar ook hier het bekende probleem, ingesloten door de stad zijn er geen uitbreidingsmogelijkheden en moet dus schipperen met de ruimte die men heeft, helaas is niet iedere renovatie een verbetering.